หน้าหนังสือทั้งหมด

พระพุทธปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 41
43
พระพุทธปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 41
ประโยค - พระพุทธปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 41 [จุดอจากมนุษย์โลกแล้วไปเกิดในสวรรค์] ลำดับนั้น ภิกษุทั้งหลายกราบว่า "นางนี้ ลูกขึ้นสำเร็จสรรพแล้ว ตั้งปรารถนาอันนั้น" จึงนำนามของนางว่า "ปิติภูมิ" แม้
ในหน้านี้ของพระพุทธปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ กล่าวถึงพระพุทธเจ้าที่ส่งเสริมการเกิดในสวรรค์และการทำกุศลของนางปิติภูมิ ที่มีชีวิตยืนยาวและทำบุญถวายทานให้แก่กษัตริย์ แล้วยังรายงานถึงการเกิดของบุตรและช่วงเวลาที
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 45
47
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 45
ประโยค - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 45 ชานไปโดยอากาศต่าง ๆ ในอารมณ์อันยังไม่ถึงแล้ว ด้วยสามารถแห่งความปรารถนา ในอารมณ์ที่ยังไม่ถึงแล้ว ด้วยสามารถแห่งความยินดี บทพระตรากว่า อติฏฐเมย คามสูบ ว่า ผู้
เนื้อหาในพระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 45 กล่าวถึงการเข้าถึงอารมณ์ที่ยังไม่ถึง ณ จุดนั้นด้วยความปรารถนาและความยินดี พร้อมกับการแสวงหาความรู้และการพัฒนาตนเอง บทพระตรากว่าได้พูดถึงความไม่อิ่มในวัฏฏะและค
พระตรีมาปฏิทิน ภาค ๑ หน้าที่ 79
81
พระตรีมาปฏิทิน ภาค ๑ หน้าที่ 79
ประโยค - พระตรีมาปฏิทินจะเปล่า ภาค ๑ หน้าทที่ 79 ทั้งหลาย นะ คำพวกเหล่านี้ เมื่อวิ่งไป ย่อมไม่งาม พราหมณ์ ก็เหตุอีกอย่างหนึ่ง เป็นไฉน ? แม่ วิสาขะ พ่อทั้งหลาย ธรรมดามรรคา เดินออกวันน้อย ใหญ่ เลี้ยงฤดู
ในหน้า 79 ของพระตรีมาปฏิทิน ภาค ๑ มีการสนทนาระหว่างนางวิสาขะกับพราหมณ์เกี่ยวกับความงามและสิ่งที่เกี่ยวกับมรรคา การอภิปรายดังกล่าวสื่อถึงความเชื่อในมรรคนิยมและเศรษฐกิจ ในขณะที่พูดถึงต้นกำเนิดและการเลี้
พระอัมปทัศจุฬาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 111
113
พระอัมปทัศจุฬาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 111
ประโยค- พระอัมปทัศจุฬาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 111 คำพูดทั้งหลาย." เมื่อภิญูเหล่านั้น กราบลูบลงว่า "จักฟัง พระเจ้าข้า," จึงทรงนำอดีตนิทานมา (ตรงคัดต่อไปนี้):- [บรรทัดประวัติของนางวิสาขา] ภิญูทั้งหมด ในที่
ในหน้าที่ 111 ของพระอัมปทัศจุฬาแปล ภาค ๑ กล่าวถึงเรื่องราวของนางวิสาขาและคำถามที่ภิญูถามเกี่ยวกับกรรมที่ทำให้เธอกลายเป็นยอดอุปัฏฐากของพระศาสดา พระองค์ทรงอธิบายถึงความสำคัญของการตั้งเจตนารมณ์ที่ดีและกา
พระฐัมม์ปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 122
124
พระฐัมม์ปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 122
ประโยค - พระฐัมม์ปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 122 ไม่รู้จักประมาณตัว, จงหลีกไป." นางอัปสรเหล่านี้ฟังเสียงนี้มือของพระเถระแล้ว ไม่อาจจะอัญเชิญขัดแข้งขัดขา จึงหนีไปยังทั่วโลกตามเดิม อันว่าลักษณะตรัสว่า "พ
ในหน้า 122 ของพระฐัมม์ปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ นางอัปสรรายงานความต้องการในการถวายบิณฑบาตแก่พระมหากัสสปเณร แต่พระเถระกลับกล่าวว่าไม่อาจรับได้ ด้วยเหตุผลของธรรมชาติและการกระทำที่เหมาะสม พระเจ้าสักกะตั้งคำถาม
พระธรรมปาฏิหาริย์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 125
127
พระธรรมปาฏิหาริย์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 125
ประโยค - พระธรรมปาฏิหาริย์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 125 พระภูปากากาล ยังเป็นอยู่, เทพบุตรผู้มีศักดิ์เสมอกัน ๑ องค์ เหล่านี้ คือ จุฬาภรเทพบุตร, มหากาพบุตร, อนาควันเทพบุตร ทำลายกายกรรมแล้ว ได้คิดในที่ใกล้สอ
ในพระธรรมปาฏิหาริย์ฉบับแปล ภาค ๑ หน้าประกาศถึงพระภูปากากาลและเทพบุตรทั้งสี่องค์ ซึ่งมีบทบาทในกระบวนการทำความดีและถวายทาน โดยมีการสื่อสารระหว่างพระเณรและเทพบุตรที่มีจุดมุ่งหมายในการสร้างบุญกุศลอย่างมีค
พระสมัครเทพฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 141
143
พระสมัครเทพฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 141
ประโยค - พระสมัครเทพฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 141 [ครหาทินนีฟ้องสิริจุดดังพระราชา] ครหาทินนี เห็นประกายอันแปลกนั้น ของนิครนธ์เหล่านั้นแล้ว โธธ คิดว่า "เรา อันสิริจตุ์ให้จามหายแล้ว มั่นใจในพระผู
ในหน้า 141 ของพระสมัครเทพฤทธิ์ฉบับแปล ภาค ๑ เราได้เห็นเหตุการณ์ที่ครหาทินนีได้มีบทสนทนากับพระราชาเกี่ยวกับการปรับสิ่งใหม่ให้กับสิริจตุ์ โดยครหาทินนีได้แสดงความเชื่อมั่นในพระผู้เป็นเจ้าที่สามารถให้ความ
พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๑
192
พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๑
ประโยค- พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 190 ไปนั่งใกล้บุคคลอื่นซึ่งเป็นบัณฑิต ย่อมไม่เรียนเปรียบเท่า ย่อมไม่ บำเพ็ญข้อปฏิบัติ ย่อมถึงความเป็นคนโดยส่วนเดียวเท่านั้น บุคคลนั้น ย่อมเป็นเหมือนโรรทำลายปนะ
พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๑ จะชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการนั่งใกล้บัณฑิต ซึ่งจะนำไปสู่การเรียนรู้ และการปฏิบัติตามหลักธรรมให้ดียิ่งขึ้น โดยบุคคลที่ไม่ดำเนินตามจะเป็นเหมือนการทำลายธรรม. พระผู้พระภาคจึงตรั
พระอิ่มปาทิศฉบับแปล ภาค ๑
199
พระอิ่มปาทิศฉบับแปล ภาค ๑
ประโยค - พระอิ่มปาทิศฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 197 ภาค ตรัสจะว่ากัลกะนั้นว่า "ท้าวสักกะ ทั้งร้อยทั้งพันแห่งคน ทั้งหลายผู้เช่นกับพระองค์ ไม่อาจเพื่อให้สัปปุทเถกกล่าวว่า 'พระพุทธไม่ใช่พระพุทธ พระธรรมไม่ใช่
บทพูดของพระพุทธเจ้าผู้ยืนยันไม่ให้มีการกล่าวว่าพระพุทธ พระธรรม หรือพระสงฆ์เป็นอื่นไปจากที่เป็น ขณะที่สัปปุทเถกได้เข้าไปยังสำนักของพระศาสดา อย่างสนุกสนานและมีความบันเทิง ส่วนแม่โคลุกล่อนที่ถูกตรัสถึงเป
การบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้
208
การบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้
ประโยค - พระอุปัชฌาย์ ภาค ๑ - หน้า ป 206 [นายมาลาการบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้] ครั้งนั้น นายมาลาการเห็นภาพพระผู้มีพระภาค เช่นกับ ด้วยรัตนะอั้งมีค้าและทองอั้งมีค่า และพระสรีระซึ่งประดับแล้ว ด้วยหมู่รูปสัญ
ในหน้า 206 ของหนังสือ พระอุปัชฌาย์ ภาค ๑ นายมาลาการได้เห็นพระศาสดาในรูปแบบที่สวยงามและพิจารณาทำการบูชาด้วยดอกไม้ที่มีค่าหลายชนิด เขาคิดถึงการบูชาและความสำคัญของการทำบุญเพื่อประโยชน์ของตนและการเกื้อกูล
พระยิ้มบทภูติ: ความขรึมของพระราชา
211
พระยิ้มบทภูติ: ความขรึมของพระราชา
ประโยค- พระยิ้มบทภูติถูกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 209 พระราชาทั้งหลาย เป็นผู้ขรึม กิริยาดูเดือดร้อนก็ระทำความพินาศแม่มาก ด้วยการตัดมือและเท้าเป็นต้น ความพินาศพังมีแต่แก่เรา เพราะกรรมที่เธอทำ" พวกขุณครูไปสู่
ในพระยิ้มบทภูติ ภาค ๓ กล่าวถึงพระราชาที่มีความขรึมและกรรมที่กระทำลงไป ซึ่งก่อให้เกิดความพินาศ แม้เมื่อถึงสวรรค์เขาก็ยังคงมีการพูดถึงกรรมที่ได้ทำ พระราชามีการบรรจุสถาให้ดีผล และเห็นความเลื่อมใสในคุณของ
พระพุทธโพชฌงค์ ภาค ๑: สัญลักษณ์ปริต
243
พระพุทธโพชฌงค์ ภาค ๑: สัญลักษณ์ปริต
ประโยค- พระพุทธโพชฌงค์ ภาค ๑ หน้าที่ 241 ๑๓. เรื่องสัญลักษณ์ปริต [๔๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวุ้งทรงประกาสัญลักษณ์ปริต ตรัสพระธรรมเทศนาบอกว่า "ยาวเทว อนตฺถเๅว" เป็นต้น. [พระม
ในพระพุทธโพชฌงค์ ภาค ๑ พระศาสดาประกาสัญลักษณ์ปริต และเล่าถึงประสบการณ์ของพระมหาโมคคัลลานะเณรที่เห็นปรตตหนึ่งในขณะที่ท่านอยู่บนเขาคิชฌกูฏ โดยเล่าถึงการถามตอบกับพระศาสดาเกี่ยวกับเหตุการณ์ทางจิตวิญญาณซึ่
พระธัมมปทัฏฏกถา ภาค ๕
12
พระธัมมปทัฏฏกถา ภาค ๕
ประโยค- พระธัมมปทัฏฏกถา ภาค ๕ หน้าที่ 10 ไม่ใช่พวกอุปถัมภ์อาวาสของพวกเรา ว่าทำไมเรา ทำไม?" ในเวลาจบเทศนาสน เป็นอันมาก บรรลุอิทธิผลทั้งหลาย มี โสตาใดได้ผลเป็นต้นแล้ว ฝ่ายพระสาริฐบุตรและพระโมคัลลานะ ไ
ในพระธัมมปทัฏฏกถา ภาค ๕ ได้กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังการเทศนา โดยมีพระสาริฐบุตรและพระโมคัลลานะที่แสดงการไปพบกับครูเพื่อนำโอวาทเกี่ยวกับอภิญญาและความเข้าใจต่อพระธรรม การรับฟังและปฏิบัติตามคำสอนนั
พระจัณฑ์ปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔
27
พระจัณฑ์ปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔
ประโยค - พระจัณฑ์ปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔ - หน้า ๒๕ [ พระราชาและอธิษฐานได้บรรจุวุฒิพิเศษ ] พระราชา ตรัสว่า "แสงสว่างนี้ ไม่ใช่แสงจันทร์ ไม่ใช่แสงอาทิตย์ ไม่ใช่แสงแห่งเทพ มาร พรหม นาค ครูผู้เป็นต้น ผู้ใดผู้
ในพระจัณฑ์ปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔ มีการกล่าวถึงพระราชาที่ตรัสว่าแสงสว่างที่เห็นนั้นไม่ใช่แสงจากดวงจันทร์หรือดวงอาทิตย์ แต่เป็นแสงจากพระศาสนา พระศาสดาทรงแสดงอนุโมทิกากับพระราชาและบริวารที่มีความสำเร็จในทาง
พระธัมมปฏิรูปกาญจนา ภาค ๔
70
พระธัมมปฏิรูปกาญจนา ภาค ๔
Presented text extracted from the image: --- ประโยค๒- พระธัมมปฏิรูปกาญจนา ภาค ๔ - หน้าที่ 68 ๔. เรื่องภิกขุ ๔๐๐ รูป [๒๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสนาบเมื่อประทับอยู่ในพระศเวขวัน ทรงปรารภภิกษุ ๕๐๐
พระธัมมปฏิรูปกาญจนา ภาค ๔ เนื้อหาทั้งหมดมีการเล่าถึงพระศาสนาเมื่อประทับในพระศเวขวันและการปรากฏของภิกษุจำนวน ๔๐๐ รูปที่เมืองเวรุษา โดยมีการสำรวจสถานการณ์บิณฑบาตและการมีส่วนร่วมของพ่อค้าในการบรรเทาความล
พระภิษุสมถวิทยา ภาค ๔
76
พระภิษุสมถวิทยา ภาค ๔
ประโยค - พระภิษุสมถวิทยา ภาค ๔ - หน้าที่ 74 "เราอยู่รมอเรือนเพื่อประโยชน์แก่ชนเหล่าใด ชนเหล่านั้นแม้งทั้งสองก็รวมแล้ว; ดังนี้ ประโยชน์อะไรของเราด้วยกรองเรือนเหล่า? เราว่า" แล้วจึงออกจากในสำนักงานมภิษุ
พระภิษุสมถวิทยา ภาค ๔ เปิดเผยถึงเรื่องราวของภิกษุที่ได้รับบรรลุพระอรหัต และการสนทนาของภิกษุที่อภิปรายกเกี่ยวกับการตั้งอยู่ในธรรม นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงผลกระทบที่เกิดจากความคิดเกี่ยวกับคน และการไม่พิจ
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔
82
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔
ประโยค๙ - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้า ๘๐ บาทพระคาถาว่า สมมฺ จิตฺตฺ สุว่า คาม อรรถาโจ คือเจริญจิตด้วยดีแล้ว ตามเหตุ คือโดยนัย บาทพระคาถาว่า อามนาปูติสูติ คำว่า ความดีคือ ตรัสเรียกว่าความดีอยู่ แล
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ แสดงถึงการเจริญจิตและแนวทางในการรักษาความดี รวมถึงการดับสนิทของความทุกข์และบรรลุอริโยลต่างๆ ผ่านการเรียนรู้ธรรมะ โดยยกตัวอย่างจากพระสุระอรหัต และการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับขันธ
พระสาริบุตรเถร: เรื่องราวในพระศาสนา
105
พระสาริบุตรเถร: เรื่องราวในพระศาสนา
ประโยค - พระธรรมปิฎกทัศนะแปล ภาค ๔- หน้าที่ 103 ๘. เรื่องพระสาริบุตรเถ*๖๗ [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสนามีประทับอยู่ในพระเทศฉันท์ ทรงปรารถนาพระสาริบุตร- เถร ศรัสพระธรรมเทวนาคน์ว่า "ปฏิสนฺโธ" เป็นต้น
บทความนี้นำเสนอเรื่องราวของพระสาริบุตรเถรในบริบทของพระธรรมปิฎกทัศนะแปล ภาค ๔ โดยมีการอธิบายถึงความสัมพันธ์ทางธรรมและปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างพระองค์และภิกษุอื่น ๆ พบการถกเถียงเกี่ยวกับการยกย่องและการปฏิ
พระธรรมบทฎีกาแปล ภาค ๔ - หน้า 109
111
พระธรรมบทฎีกาแปล ภาค ๔ - หน้า 109
ประโคม - พระธรรมบทฎีกาแปล ภาค ๔ - หน้า 109 อุปัฏฐาก. ท่านผู้เจริญ ถ้าปียการไม่มีมี มุตรของกระผม จักเป็นสามแสนในสำนักงานของพระผู้เป็นเจ้า พระเณรรับแล้ว อุปัฏฐากนำตราของเด็กมือ๓ ขวบไปสู่ สำนักงานของพระ
ในตอนนี้ของพระธรรมบทฎีกาแปล ภาค ๔ ได้รวบรวมเรื่องราวเกี่ยวกับการบวชของเด็กและการจัดเตรียมที่อยู่สำหรับผู้เข้าร่วมพิธี โดยมีการพูดถึงบทบาทของพระเณรและการดำเนินการที่เกี่ยวข้องในพิธีกรรมในช่วงเวลานั้น ส
พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 121
123
พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 121
ประโยค - พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 121 [ เรวดสามเนตรบรรฑูรพระอรหัต ] ฝ่ายสามเนตรคิดว่า "ถ้าเราจ้องอยู่ในที่นี้ไซร้ พวกมนุษย์ก็ให้คน ติดตามเรียกเรา (กลับ) จึงเรียนกับมุณฑูฐานถึงพระอรหัตแต่
เนื้อหาในหน้าที่ 121 ของพระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔ กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระอรหัตและพระเณรในการเลือกเส้นทางไปยังสำนักพระเวธะ โดยพระสาดดมีพระประสงค์ที่จะนำพาพวกภิกษูไปทางที่ตรงและปลอดภัย พร้อมทั้งเตรี